Ursula Rakova (59), leidster van Tulele Peisa, klimaatactiviste en een voorbeeld voor veel jonge vrouwen in Papoea-Nieuw-Guinea.

Mijn geloof zet mij in beweging
“In onze gemeenschap wordt het land via de matrilineaire, moederlijke lijn geërfd. Dat betekent dat mijn grootmoeder haar erfenis aan mijn moeder heeft doorgegeven. En mijn moeder aan mijn zus en aan mij. Het land is voor ons heel belangrijk. Het is ons erfgoed. Onze voorouders zijn hier begraven. Als wij de eilanden moeten verlaten, verliezen we een deel van onze identiteit omdat we dan niet meer met het land zijn verbonden.

Ik ben op de Carterets geboren en opgegroeid. Daarna heb ik maatschappelijk werk gestudeerd en heb gewerkt in organisaties op het gebied van mensenrechten. Op een dag kreeg ik bezoek van de raad van oudsten. De mensen op de atol leden honger. De oudsten vroegen mij te helpen. Ze kenden mijn werk. Na enkele gesprekken stemde ik toe. Dat was een keerpunt in mijn leven. Ik gaf mijn werk bij een hulporganisatie op. In 2007 registreerden wij ‘Tulele Peisa’ als organisatie.

Ik heb het gevoel bij een volk te horen dat weliswaar is benadeeld, maar sterk blijft. Vaak is mijn werk erg moeilijk. Meestal moet ik met mannen onderhandelen. Maar ik ga door. Ik weet dat God mij leidt en mij richting geeft.”

Foto: H. Schwarzbach