Marie Suzanne Mane woont in Guinee. Ze is katholiek en is zeer actief in haar parochie Saint Michel de Coleah in Conakry. Ze zingt al elf jaar in het koor Saint-Antoine en is lid van de commissie ‘feesten en evenementen’ en de commissie ‘internationale bedevaarten’.
Welke taken hebben de leken, vrouwen en mannen, in de parochies?
De leken zijn in alle structuren, bewegingen en groepen van de parochie aanwezig en informeren de pastoor of zijn secretaresse over hun activiteiten en initiatieven. De commissie ‘feesten en evenementen’ is verantwoordelijk voor de coördinatie van alle activiteiten in de parochie. De commissie ‘gerechtigheid en conflicten’ bemiddelt bij onenigheden die tussen parochianen kunnen ontstaan. De commissie ‘familie en roeping’ maakt jongeren bewust van de mogelijkheid te kiezen voor het gewijde leven of het huwelijk. Ook organiseert ze gebedsnovenen.
De parochie is verdeeld in Kleine Christelijke Gemeenschappen (Basic Christian Communities, BCC), die elk een voorzitter en vicevoorzitter hebben. Sommige BCC’s moesten fuseren omdat de huur te hoog werd of omdat er te weinig gelovigen zijn.
De BCC’s komen bij elkaar afhankelijk van hun taken: algemene organisatiekwesties, ledenbijdrage voor het onderhoud van de kerk, schoonmaken van de kerk, rozenkransgebed (in groepen van drie, vier of vijf families) en op zaterdag de vroege mis met de pastoor. De BCC’s nemen ook andere taken op zich, zoals het koken op kerkelijke feestdagen.
De priester begeleidt gespreksgroepen, gebedsgroepen en solidariteitsgroepen, bijvoorbeeld doopvoorbereiding, liturgieën, gebedsnacht, opleidingsaanbod, etc.
“De leken vormen de hoeksteen van de kerk”Marie Suzanne Mane
Hoe definieert u de opdracht van een leek in de kerk?
De leken vormen de hoeksteen van de kerk. Ze scheppen harmonie en begrip in het parochieleven. Ze zijn actief in de besturen van de parochie, in het pastorale team, in het koor, in de catechese, op financieel gebied en in charitatieve werken. Zelfs de voorbereiding op de volwassenendoop, huwelijksvoorbereiding en veel meer wordt toevertrouwd aan de leken. De leken vormen een sterk bindmiddel in de parochie: op het gebied van de caritas, in het mobiliseren van hulp en in de ondersteuning.
Nemen vrouwen deel aan het overleg in de parochie en hebben ze het recht om te spreken?
De dynamiek is veranderd: vrouwen zijn sterk bij de besluitvorming betrokken. In de opleidings- en retraitehuizen zijn ze betrokken bij de opleiding en voortgaande vorming van onze priesters en seminaristen. De vrouwen zijn in alle besluitvormingsgremia en sociale instellingen vertegenwoordigd en leiden ook meerdere commissies en verbanden.
Uiteraard zorgen ze ook voor de decoratie en het schoonmaken van de kerk! Ze bezoeken de zieken in de familie en in de ziekenhuizen en steunen de kerk vaak financieel.
Zal het toenemende aantal priesters de rol van de leken veranderen?
Dat geloof ik niet. Priesters en diakens zijn geroepen hun eigen dienst in samenwerking met de leken uit te oefenen. Ze doen dat zonder scheiding of vermenging van ieders kerkelijke zending.