Samen bidden, het Woord van God delen en je problemen bespreken. Dat doet men in een Kleine Christelijke Gemeenschap (SCC). In Tanzania functioneert een Kleine Christelijke Gemeenschap (SCC) als volgt:  Men komt bij elkaar in kleine groepen die bestaan uit 10 tot 15 gezinnen. De mensen bidden samen, delen het Woord van God en praten over hun problemen. Als zich iets voordoet, wat ze zelf niet kunnen oplossen, wenden ze zich tot de parochie.

Elke groep wordt geleid door een gekozen bestuur: de voorzitter en zijn plaatsvervanger, de assistent, de penningmeester en een secretaris. De taken van de SCC’s zijn toegenomen: ze bekommeren zich bijvoorbeeld om de kinderen of iemand is verantwoordelijk voor de caritas.

Normaliter hebben de SCC’s een vaste dag waarop ze bij elkaar komen. Dat regelen de groepen zelf. Omdat veel mensen in de stad naar hun werk moeten, komen zij vaak bij elkaar voordat het werk begint. Tijdens de bijeenkomst volgen ze een bepaald programma. Na het gebed luisteren ze naar Gods Woord en delen dit met elkaar.
Er is geen priester die de groep leidt. Ze lezen eenvoudigweg Gods Woord en dan proberen ze uit te leggen, wat het voor hen betekent. Een bijeenkomst duurt minimaal een uur.

De pastor is de leider van alle SCC’s in zijn parochie. Hij bezoekt de groepen regelmatig. Op de feestdag van de patroon van de SCC viert hij normaliter de eucharistie. Soms is er bij die gelegenheid ook een doop van kinderen of een huwelijk. Zo houdt hij een band met de mensen in de vaak grote parochie en komt hij op de plaatsen waar ze wonen, leven en werken.

In het noorden van Tanzania komt in Maua onder leiding van Cyrill de Kleine Christelijke Gemeenschap bij elkaar voor het wekelijkse Bijbel – Delen. Centraal staat het evangelie van de komende zondag. Het is zes uur ’s ochtends en in de verte is de Kilimanjaro net boven de wolken uit te zien.
In deze gemeenschap spreekt men met elkaar over de dagelijkse zorgen. De mensen zien naar elkaar om en als het nodig is, legt men een beetje geld bij elkaar, zodat een zieke de juiste behandeling krijgt of er voor een kind schoolspullen kunnen worden gekocht.

Cyrill vertelt: “In deze regio van het land zijn de mensen arm. Samen bidden wij tot God, zodat wij onze levenssituatie kunnen verbeteren. En als u de mogelijkheid heeft, ons op een of andere manier te ondersteunen – in ons geloof en in onze levensomstandigheden – dan zijn wij daar zeer blij mee. Wat het geloof betreft, danken wij God, dat wij aan het geloof kunnen vasthouden. Daarom vragen wij u, ook voor ons te bidden, zodat wij trouw kunnen blijven aan ons geloof en het geloof ook verder kunnen verspreiden.”

Foto: Missio Zwitserland/S. Ostermann