Thi Hien Nguyen (26) kan niet praten en niet lopen. Een rolstoel kan het gezin zich niet veroorloven. Overdag, als haar moeder uit werken is, wordt Thi Hien opgesloten in een kooi, zodat ze niet weg kan kruipen.
Thi Hien lijdt onder de late gevolgen van ‘Agent Orange’, een dioxinehoudend ontbladeringsmiddel, dat de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog over landbouwgronden sproeiden. Het gif bleef in de bodem achter en is tot op heden werkzaam, 44 jaar na het einde van de oorlog. Nog altijd krijgen mensen via voedsel of water binnen, hetgeen kan leiden tot ernstige ziektes – bij de getroffenen zelf of bij hun nageslacht. De ouders van Thi Hien worden aan hun lot overgelaten. Ze moeten werken om te overleven en voor hun drie kinderen te zorgen, van wie er twee leven met zware beperkingen. Slechts weinig slachtoffers krijgen financiële hulp van de Vietnamese staat.
(tekst gaat verder onder de foto)
Goede verzorging
De zusters van de diocesane orde ‘Amantes de la Croix de Hanoi’ trekken zich het lot van Thi Hien en andere slachtoffers aan. In de hoofdstad heeft de 39-jarige zuster Thi Anh een tehuis geopend voor mensen met een beperking. Op dit moment verzorgen de zes zusters 16 mensen, onder wie twee slachtoffers van Agent Orange. “Ik weet dat de behoefte aan verpleging en goede verzorging enorm is”, zegt zuster Thi Anh, “daarom wil ik in de toekomst meer mensen opnemen”. Maar het ontbreekt haar aan deskundig personeel en financiële middelen. Tehuizen voor mensen met een beperking zijn er in Vietnam bijna niet.
(tekst gaat verder onder de foto)
Zichtbaar in de samenleving
Voor zuster Thi Anh is het belangrijk dat de bewoners niet alleen voldoende te eten krijgen, maar ook dat hun welzijn bevorderd wordt. Dat doet ze met behulp van medicijnen en natuurlijke methodes zoals acupunctuur en massage. Ze is trots op de grote moestuin. Daar groeien niet alleen groenten, maar ook veel geneeskundige planten. Zo werkt een inheems gewas als antibiotica. Het wordt als groente bereid en het ontgift. De vele gevarieerde planten en hun gebruik als thee, zalf of voedingsmiddel helpen de religieuze bij de behandeling van de patiënten. Ook stimuleert zuster Thi Anh de bewoners om naar buiten te gaan: “Ik vind het belangrijk, dat mensen met een beperking in onze samenleving zichtbaar worden. Tot nu toe worden ze weggestopt.”
missio – Pauselijke Missiewerken ondersteunt zuster Thi Anh bij de aanschaf van medische hulpmiddelen, zoals rolstoelen. Tevens willen wij bijdragen aan de artsenopleiding van enkele zusters van deze orde.