Zoals de meeste jonge mannen en vrouwen droomde ik ervan om te studeren, hard te werken en een goed leven te leiden. Ik droomde ervan een gezin te stichten en van een groot huis met een voetbalveldje. Ik wilde later in de VS wonen. Ik denk dat bijna iedereen wel van een dergelijk leven droomt. Maar hoewel ik mijn studie met succes heb afgesloten en ook in mijn leven succesvol was, ervoer ik geen enkele vreugde en geen vrede.

“Ik was op zoek naar een echte kloosterlijke levenswijze en die heb ik hier gevonden.”Broeder Benedictus Nasar

Ik voelde dat God mij tot een nieuw leven riep. Bijna vijf jaar heb ik nagedacht over mijn roeping. Vanwege mijn studieschuld kon ik niet meteen intreden in een orde, maar later begreep ik de wijsheid van God. Het was zijn voorzienigheid. God wilde dat ik wachtte tot deze nieuwe authentieke kloostergemeenschap gesticht was: Beit Maroun – dienaars van de ceders van Libanon. Ik ervoer iets heel spiritueels, iets heel bijzonders. Ik was op zoek naar een echte kloosterlijke levenswijze en die heb ik hier gevonden.

Monniken van Beit Maroun met uitzicht op de Bekavallei | Foto: Hartmut Schwarzbach

Wij brengen onze gehele tijd met God door, bij de bouw van ons klooster, bij het verrichten van het dagelijkse werk en natuurlijk in het gebed. Een deel van het kloosterlijke leven bestaat erin tijd in de natuur door te brengen, daar de nabijheid van God te zoeken. Deze regio, deze atmosfeer helpt ons rustiger te bidden en diep in onze ziel te schouwen.