Pauline Jaricot wordt in 1799 geboren in een gezin van gegoede burgerij in Lyon, Frankrijk. Haar familie is rijk geworden in de zijdehandel en bezit textielfabrieken. Het is tien jaar na de Franse revolutie en Napoleon is aan de macht. Het is een land waar godsdienst in de ban is gedaan. Pauline leidt het leven van een jong burgermeisje: feestjes en niet teveel verantwoordelijkheid en voorbestemd voor een huwelijk.

Ommekeer
In 1814, Pauline is 15 jaar, wordt ze ziek, ze heeft een zenuwinzinking. Kort daarna overlijdt haar moeder. Pauline vindt geen aardigheid meer in het burgerleven en na een preek in de kerk van Saint-Nizier die indruk op haar maakt, alsof die voor haar persoonlijk is bedoeld, besluit ze haar leven te veranderen. Het is een radicale ommekeer: ze neemt afscheid van haar mooie kleren en sierraden en gaat voortaan zeer sober gekleed.

“Mijn klooster is de wereld”Pauline Jaricot

Pauline begint geld te geven aan de armen en ze bezoekt en verzorgt zieken in het ziekenhuis. Ze krijgt ook interesse in de missies. Ongetwijfeld wordt ze hierbij beïnvloed door haar oudere broer Phileas die aan het seminarie studeert en missionaris wil worden.
Met kerstmis 1916 legt Pauline voor zichzelf een gelofte van kuisheid af in de kapel Notre Dame de Fourvière. Ze blijft leek.