Te midden van oplaaiende conflicten en problemen als honger, armoede en nu ook de coronapandemie klinken echter ook stemmen van hoop. Stemmen van kerkelijke medewerkers die zich actief inzetten voor vrede tussen christenen en moslims en tussen etnische groepen. Want alleen samen kan men de problemen het hoofd bieden.
Bisschop Stephen Mamza, Nigeria
Wanneer in 2014 duizenden mensen in Yola bescherming voor Boko Haram zoeken, neemt bisschop Stephen Mamza veel gezinnen op. Een terrein van de kerk stelt hij beschikbaar voor de vluchtelingen. Mamza schuwt ook het openbare woord niet, wanneer het erom gaat misstanden openlijk aan te kaarten en vertegenwoordigers van de regering kritisch een spiegel voor te houden.
Wanneer de eerste gevallen van corona in Nigeria gemeld worden, verandert hij een pastoraal centrum in een isolatiestation en biedt dit aan de lokale overheden aan. “Met deze pandemie omgaan is een collectieve verantwoordelijkheid, want het virus heeft geen respect voor religie en etnische groeperingen”, zegt Mamza. Al gauw zijn ook in Yola de eerste mensen ziek. Ze worden behandeld in het ziekenhuis. In het pastoraal centrum brengen ze nu mensen onder, die positief zijn getest maar geen symptomen vertonen. “Het zijn mensen die dicht op elkaar wonen. Jezelf isoleren is dan onmogelijk”, aldus bisschop Stephen Mamza.